Tematem przewodnim I sesji animatora w tym roku formacyjnym były I i V krok tzw. Drogowskazów Nowego Człowieka, które przed wielu laty określił Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki.

– Oazowa Szkoła Animatora, czyli w skrócie OSA, nie jest groźna, wręcz przeciwnie, bardzo przyjazna – przyznaje diecezjalny moderator, ks. Wojciech Karpiel. - Jest miejscem czerpania łaski od Pana Boga, budowania wspólnoty i uczenia się jak służyć innym. Podczas ostatniego weekendu na nowo odkrywaliśmy wartość przyjaźni z Chrystusem zwłaszcza w Słowie Bożym, przez praktykę medytacji nad Nim, którą w oazie nazywamy Namiotem Spotkania – dodaje ks. Wojciech.

- Jestem pod wielkim wrażeniem młodzieży, która przyjechała nie tylko się ze sobą spotkać, ale pogłębić swoją wiarę – przyznaje nowy moderator, który prowadził sesję z sześcioma starszymi animatorami i diakonem Marcinem.

– Namiot spotkania praktykuję codziennie od kilku miesięcy. Nigdy mi się on nie nudził a doświadczenia zawsze są inne – opowiada Maciek, uczestnik OSA z Brzeznej. – Staram się pamiętać od rana do wieczora o Ewangelii, którą rozważam na dany dzień i wypełniać małe postanowienia, które sobie wieczorem na następny dzień określam bazując na rozważaniach z Namiotu. Jeśli rozważałbym Słowo Boże, ale nie praktykowałbym go w życiu w postaci tych właśnie postanowień, to prędko by mi ta nauka Boża wyleciała z głowy. Dlatego ważna jest dla mnie tak samo teoria, jak i praktyka. Często bywa tak, że nie ma się czasu lub nie do końca ma się ochotę na rozważanie słów Boga, ale z doświadczenia wiem, że wytrwała modlitwa przynosi piękne owoce. "Czuwajcie i módlcie się" [Mt 26, 41a] – przyznaje Maciej.

Również dla Wiktorii praktyka Namiotu Spotkania jest bardzo ważna. – Poprzez medytację odkrywam wolę Boga w moim życiu, ale także poznaję bardziej siebie widząc, że Pan Bóg kieruje swoje słowa właśnie do mnie – dodaje.

Następna sesja Szkoły Animatora już w grudniu.