piątek, 23 październik 2020 18:40

25 lat misjonarskiej posługi ks. Kazimierza Skórskiego
Galeria zdjęć 

Napisane przez Ks. Krzysztof Czermak

Ks. Kazimierz Skórski jest jedynym księdzem tarnowskim, który od 1995 roku nieprzerwanie aż do dnia dzisiejszego głosi Ewangelię w Brazylii. Jest on przykładem misjonarza diecezjalnego, tzw. fideidonisty, którego często potocznie określa się jako „powołanie w powołaniu”. Minione 25 lat to oczywiście radości i smutki.

Wspominając swój wyjazd i posługę na brazylijskiej ziemi, ks. Kazimierz pisał: „Powołanie misyjne zrodziło się u mnie razem z powołaniem kapłańskim. W rodzinnej parafii Padew, proboszcz często mówił o misjach i zapraszał misjonarzy. Tam już w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych tworzyła się świadomość odpowiedzialności za misje. W czasach seminaryjnych uczestniczyłem aktywnie w kole misyjnym. Tak więc moja prośba o wyjazd na misje była czymś naturalnym. Szczególną postacią w tym procesie był ówczesny proboszcz z Padwi ks. Jan Kic (1908-1993), który jak wspomniałem, tworzył w parafii ten pozytywny klimat dla misji, w jakim ja jako dziecko i młody chłopak mogłem wzrastać”.

Krzyż misyjny ks. Kazimierz otrzymał w Częstochowie. Uroczystego posłania, również ks. Witolda, w którego rodzinnej parafii w Żeleźnikowej miało ono miejsce w dniu 1. października 1995 roku, dokonał biskup Józef Życiński, 25. października 1995 r. nowi misjonarze wylecieli z Warszawy przez Amsterdam, Rio de Janeiro do Salwadoru.

Początki

Pierwsze kroki ks. Kazimierz stawiał we wspomnianym Salwadorze, w ponadmilionowym mieście leżącym nad brzegiem Oceanu Atlantyckiego. Do pierwszych dni grudnia mieszkał w tzw. Seminarium Propedeutycznym archidiecezji, nabywając wprawy w języku portugalskim. To było jednak nie tylko zamieszkanie w tym domu formacyjnym. Był bowiem w nim równocześnie formatorem młodych ludzi myślących o kapłaństwie. Uczestniczył codziennie w modlitwach, odprawiał mszę św. w ciągu tygodnia biorąc udział w całym życiu seminaryjnym.

W dniu 8. grudnia 1995 r. zaczął pracę duszpasterską jako wikariusz, a 23. września 1996 r. został mianowany proboszczem w parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Salwadorze. Zadaniem nowego proboszcza, oprócz wyzwań duszpasterskich, było dokończenie rozpoczętej budowy domu parafialnego, który został poświęcony w roku 1998.

Liczbę mieszkańców parafii u początków posługi ks. Kazimierza jako proboszcza szacowało się na trzydzieści tysięcy, z czego, niestety, praktykowało swą wiarę i to nieregularnie, około 2% czyli mniej więcej 600 osób. Praktycznie jednak w niedzielę w trzech miejscach uczestniczyło w Eucharystii ok. 250 wiernych. Obok pracy parafialnej ks. Kazimierz był kapelanem w domu sióstr Zgromadzenia Franciszkanek Maryi Niepokalanej. Cieszył się wśród sióstr wielkim szacunkiem. W lutym 2003 r. ks. Kazimierz przeniósł się do Amazonii. W przeddzień odejścia naszego misjonarza z parafii w Salwadorze, miało miejsce poświęcenie  kaplicy dojazdowej wybudowanej przez niego, która otrzymała wezwanie św. Franciszka z Asyżu.

Na wyspie

Parafią, którą przygotowała mu Opatrzność w dorzeczu Amazonki była i jest wspólnota pw. Matki Bożej w Bagre. Samo „bagre” to nazwa ryby o dużej głowie. Możemy powiedzieć, że nasz misjonarz stał się nie tylko rybakiem w Bagre, ale rybakiem Bagre czyli populacji tam zamieszkującej.

Jest to siedmiotysięczne miasteczko-wyspa. Aby dostać się do Bagre zmierzając doń z Europy należy wcześniej przybyć do Belém, półtoramilionowego miasta, zwanego przez niektórych bramą Ameryki. Aby z wielkiego Belém dotrzeć do malutkiego Bagre, leżącego na rzeką Paraná, trzeba podróż kontynuować po wodzie barką. Normalnie potrzeba na to od 12 do 21 godzin, w zależności czy kurs jest bezpośredni, czy trzeba się przesiadać.

W samym Bagre w niedzielę przychodzi do kościoła ok. 400 ludzi, w tym 50-60 dzieci.  Każdego roku w całej parafii udziela się prawie 300 chrztów, około 50 ślubów, a do I Komunii św. przystępuje 30-40 dzieci.

Duszpasterstwo na wyspie, za które odpowiada ks. Kazimierz, ma wiele odcieni. Katecheza znajduje się w rękach katechistów, których w samym Bagre jest kilkoro. Prowadzona jest tutaj tzw. katecheza preeucharystyczna (dzieci 6-8 lat), jest również grupa „Perseverança” i grupa przygotowująca się do bierzmowania. Każda z grup liczy kilkanaście osób. Najliczniejszą stanowią przygotowujący się do I Komunii św. W ramach wspólnot pozakatechetycznych istnieje grupa młodzieżowa (ok. 20 osób), rodzinna (kilka par), modlitewna (ok. 15 osób). Są też ministranci (ok. 20). Działa zespół muzyczny, który animuje śpiewy kościelne prawie na każdej mszy św. Jest grupa liturgiczna składająca się z dorosłych, którzy czytają słowo Boże w każdą niedzielę podczas liturgii. Nie brak też kilku świeckich nadzwyczajnych ministrów Eucharystii, spełniających powierzone im zadania. Parafia do bogatych nie należy. W niedzielę składka wynosi ok. 50 R$ czyli 70 zł. Szczególną obecnością, jak w całej Brazylii, cieszy się „Pastoral da criança”, silnie osadzona struktura w duszpasterstwie Kościoła w Brazylii.

To właśnie na tej wyspie Opatrzność wyznaczyła ks. Kazimierzowi 25-lecie ofiarnej posługi na brazylijskiej ziemi. Przez dwa lata był sam, potem przez kolejne dwa z ks. Tadeuszem Sępkiem. Dopiero po 13 latach, pod koniec sierpnia 2018 roku, przybył do Bagre jego następca -ks. Przemysław Podobiński.

W Bagre nie ma ruchu samochodowego. Motocykl, który jest bardzo potrzebnym środkiem lokomocji, przyniósł ks. Kazimierzowi w maju 2020 przykrą niespodziankę. Zawożąc na nim do ośrodka zdrowia chorego mężczyznę, uległ wypadkowi. Stłukł i zranił kolano. Ranę zszyto, były tylko dwa szwy. Noga jednak od kolana w dół zrobiła się czarna. Przez pięć dni udzielano mu w ośrodku zdrowia „specjalnej” hospitalizacji.

Wielość przedsięwzięć

Ks. Kazimierz w okresie siedemnastu lat swej aktywnej obecności ewangelizacyjno-socjalnej dokonał wielu przedsięwzięć, z których cztery zasługują na specjalną uwagę.

Pierwszym była budowa barki. Tym przedsięwzięciem bardzo się cieszył. Codziennie chodził do „stoczni” i przyglądał się pracy na rzecz jej powstania. Duży wkład w nim ma diecezja tarnowska, która pokryła 40% jej kosztów (wyniosły one około 100 tys. reali – ponad 100 tys. zł). Wszyscy jednak jesteśmy świadomi, że bez tego narzędzia ewangelizacja „nie popłynie” w prałaturze Marajó. Dzięki barce otworzyła się możliwość odwiedzin i organizowania nowych wspólnot przy rzekach i na wyspach. Kiedy ks. Kazimierz zaczynał duszpasterstwo w Bagre, tych wspólnot było 22, obecnie jest 38. Na barce ks. Kazimierz spędza niemal dwa miesiące w ciągu roku – jest ona dla niego jakby drugim domem. Tutaj modli się, śpi, gotuje, bierze prysznic, przyjmuje ludzi jak w kancelarii parafialnej. Barka posiada nawet własny generator prądu. Ma 16 m długości, 3,5 m szerokości i około 25 ton wyporności.

Ku uciesze miejscowych chrześcijan, ale również swojej radości, nasz misjonarz wybudował nowy kościół. Po czterech latach budowy, w dniu 2. lutego 2014 roku miało miejsce jego bardzo oczekiwane poświęcenie. Uroczystej mszy świętej przewodniczył ówczesny biskup José Luis Azcona. Wśród koncelebrantów nie zabrakło ks. Tadeusza Sępka, obecnie proboszcza w Cháves, a ówczesnego proboszcza z Melgaço, który u początku swej misjonarskiej działalności był wikariuszem w Bagre. Na uroczystość przybyły miejscowe władze, przedstawiciele pobliskich parafii. Obecny był również brat ks. Kazimierza – Krzysztof, który w procesji z darami niósł flagę Polski, jako znak partycypacji polskiego Kościoła w to dzieło. W czasie swego pobytu w Bagre pozostawił dar dla miejscowej wspólnoty w postaci wykonanego na miejscu konfesjonału. Przywiózł też obraz Jezusa Miłosiernego, zakupiony w Łagiewnikach, który został umieszczony w kościele, będący darem innego brata – Jana.

Całość przedsięwzięcia budowy kościoła kosztowała ponad 446 tys. reali (około pół miliona złotych), a miejscowa wspólnota okazała wielkie zainteresowanie w budowie swojego domu modlitwy i uczestniczyła w tej sumie w 60%. Diecezja tarnowska ma w tych kosztach udział w wysokości  20%.

Dwie pozostałe inicjatywy mają dużo większy zasięg społeczny. Nie dotyczą one kultu. Chronologicznie pierwszą była budowa i oddanie do użytku przedszkola, w którym znalazło miejsce dla swej młodocianej edukacji około 250 dzieci w wieku 5 i 6 lat. Niemal 30% to dzieci pochodzące z rodzin niekatolickich. Całkowity koszt budowy wyniósł 248 tys. reali brazylijskich. Tę sumę  w 70%  pokryło Dzieło Misyjne Diecezji Tarnowskiej z ofiar kolędników misyjnych.

Czwartym dziełem, na przysłowiową wagę złota, było doprowadzenie do wykończenia i oddania do użytku ośrodka zdrowia. W budowę ośrodka zdrowia diecezja tarnowska włączyła się również przez kolędników misyjnych, ofiarując na ten cel 39 tys. euro, co stanowiło niemal 50% wszystkich wydatków.

Kolejnym przedsięwzięciem, z którym zamierza się zmierzyć ks. Kazimierz, to budowa domu parafialnego. Jest on bardzo zniszczony, a drewniana konstrukcja bardzo utrudnia funkcjonowanie w tamtejszym klimacie.

Ostatnio zmieniany poniedziałek, 26 październik 2020 15:47

Szukaj w serwisie

Search - K2 Improved Search Plugin by Offlajn
Przeszukuj - Kategorie
Przeszukuj - Kontakty
Przeszukuj - Artykuły
Przeszukuj - Doniesienia
Przeszukuj - Tagi

Nowości w serwisie

logo DT 300

ADRES: KURIA DIECEZJALNA

33-100 Tarnów, ul. Piłsudskiego 6
tel. centrala 14-63-17-300, fax 14-63-17-309
e-mail:kuria(at)diecezja.tarnow.pl

Administrator danych osobowych informuje, że wszystkie dane osobowe na stronie internetowej diecezji tarnowskiej umieszczone zostały za zgodą osób, których dane dotyczą lub umieszczone są na podstawie prawa.

Polityka prywatności serwisu Diecezji Tarnowskiej

 

Please publish modules in offcanvas position.

INFORMACJA DOTYCZĄCA PLIKÓW COOKIES
Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych w naszym serwisie, dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies. Czytaj więcej Polityka prywatności Informację cookies strony internetowej zapewnia diecezja.tarnow.pl